Van koolstofatomen tot duizelingwekkende diamanten

Vele mensen bezitten, dragen en houden van diamanten, maar slechts weinigen weten het fascinerende verhaal achter deze glinsterende, felbegeerde gadgets die diep vanuit de aarde hun weg in onze juwelen hebben gevonden. Ze zijn niet alleen de hardste natuurlijke materie op aarde, maar ook een van de oudste. Meer dan een miljard jaar is nodig om kleine koolstofatomen onder de lieflijke mantel der aardkorst tot duizelingwekkende diamanten om te toveren. Een levensverhaal dat zijn gelijke niet kent.

De vorming van diamanten

Diamanten worden in de aardmantel, het vloeibare lavadeel van onze planeet ongeveer 140 tot 190 kilometer beneden ons aardoppervlak, gevormd. Het is hier dat koolstofatomen onder extreem hoge druk en extreem hoge temperaturen tot diamanten gevormd worden. Waar de koolstofatomen precies vandaan komen, is nog steeds een mysterie, maar een mogelijke theorie is dat ze ooit, als plantaardig of dierlijk materiaal op het aardoppervlak aanwezig waren en door verschuiving van de tektonische platen in de aardmantel terechtgekomen zijn. Van nature uit zijn diamanten de enige edelstenen die uit slechts 1 element gemaakt zijn. Toch is ook de natuur niet perfect en vinden we vaak resten van andere elementen en materialen in diamanten. Deze zaken bepalen onder meer de zuiverheid van een diamant. Het kan nadien nog miljoenen jaren duren voor diamanten via vulkanische erupties hun weg naar het aardoppervlak vinden.

Een explosieve trip naar het aardoppervlak

Onder de juiste omstandigheden vinden diamanten hun weg naar het aardoppervlak met behulp van gigantische vulkanische uitbarstingen. Deze vorm van uitbarstingen zijn uiterst zeldzaam. De diamanten kronkelen naar boven op een stroom van magma, rotsen en gas en tijdens dit transport raken ze vaak beschadigd, vervormd of vervuild met resten uit de korst. Het Zijn deze zaken die onder meer de uiteindelijke zuiverheid en perfectie van een diamant bepalen.

Het sorteren en snijden van diamanten

Eenmaal aan het oppervlak stapt de mens in het diamantverhaal. Via mijnbouw diep in de grond of aan het oppervlak worden de diamanten verzameld en naar speciale sorteerfaciliteiten gebracht. Onder continue bewaking en onder strikte veiligheidsmaatregelen sorteren getrainde medewerkers de ruwe diamanten volgens kleur, vorm en zuiverheid. Daarna is het de beurt aan de diamantsnijder. Hij of zij bestudeert de diamanten grondig voor hij of zij met het snijwerk van start gaat. De diamantsnijder heeft als taak om het karaat van de diamant te maximaliseren zonder dat er aan kwaliteit wordt ingeboet. Zo lang de waarde van de steen maar maximaal is. Terwijl de diamantsnijder dit vroeger met het blote oog moest doen, bepaalt een ultramoderne computerlaser nu vaak de optimale snijwijze.

De laatste stappen

Na het snijden en polieren volgt nog een kwaliteitscontrole. De diamanten worden hiervoor naar een speciaal labo gestuurd. Verlaten ze het labo dan worden ze aan grote verdelers verkocht die ze op hun beurt aan de uiteindelijke fabrikanten/leveranciers leveren die ze in juwelen verwerken. Je merkt het waarschijnlijk al… niet alleen het proces van koolstofatomen tot diamanten neemt heel wat tijd in beslag, maar ook de weg van de mijn naar de juwelier kan enkele weken tot maanden in beslag nemen.